Richard Lucas 44 jaar duiksportwinkel

NIJVERDAL - Een duikdemonstratie in het diepe gedeelte van het zwembad tijdens de zwemvierdaagse deed Richard Lucas (59), vol van enthousiasme uitroepen “Pa, dat wil ik ook”. Waarop een rijkere dorpsgenoot van zich af beet en zei “Dat kun ie niet betaaln”. Maar dan moet je nét niet bij de familie Lucas zijn. “We waren verkocht en het duiksportvirus heeft ons niet meer losgelaten.” Een gesprek in Nijverdal met Richard Lucas van zijn florerende duiksportzaak.

Over het aantal actieve duikers in Nederland lopen de meningen uit een. “Niemand heeft de precieze cijfers omdat er verschillende organisaties zijn. Naar schatting zo’n 300.000 mensen in Nederland hebben een duikbrevet. Maar het aantal echt actieve duikers ligt op hooguit 30.000 mensen. Van die Nederlandse klanten kunnen we met z’n allen niet van leven. We moeten voor minstens de helft hebben van internetverkoop. We geven een kleine ton per jaar uit aan het voeden van onze site en hebben er iemand opzitten die de hele dag met content bezig. Je zult wel moeten.”

Saudi-Arabië

Maar ja, daardoor krijgen we ook klanten uit Saudi-Arabië. Man en vrouw boeken een vlucht naar Schiphol, ma wordt bij de Bijenkorf afgezet en wij pikken ze op bij centraal station en karren dan naar Nijverdal. Zo’n klant maakt er bij wijze van spreken een dagje uit van maar ze besteden dan ook flink in deze ‘snoep’ winkel.”

Het zakendoen zit de familie Lucas in het bloed. Van beide kanten als we het zo beluisteren. “Ik kom uit een warm gezin. Wij wonen zelfs als gezin bij pa en ma onder één groot dak, met opstallen voor een heuse Porsche-verzameling. Je moet over dat onder één dak wonen wel goede afspraken maken. Mijn eerste vrouw is 15 jaar geleden overleden en kon er goed mee handelen. Mijn tweede vrouw ook, maar die moest er meer aan wennen.”

Monsterboekje

Vader Dick Lucas trok al snel de wijde wereld in en zei op z’n vijftiende jaar: “Ik ga weg”. Geen idee waar die naar toe was. Maar hij regelende een zogenaamd monsterboekje, stapte op een schip, werd matroos met als eerste bestemming; Australië. Zo’n jonge knaap werd natuurlijk uitgedaagd als ze een haven aandeden. Je kent dat wel. Het varen heeft hij ongeveer een jaar volgehouden. Toen zag hij in dat een diploma toch ook wel handig was. Hij kwam terug en ging als monteur aan de slag bij Nijhof Wassink. Én hij pakte de studie medicijnen op maar dan de saleskant en ging bij een bedrijf in Amsterdam werken. Op één of andere manier kreeg hij kontakten in de duiksportwereld. Hij nam spullen mee uit Amsterdam naar huis, waarbij de klanten dat bij ons thuis, aan de keukentafel ophaalden. Nou ja, heel veel avonden mensen over de vloer, koffie zetten en nog eens koffie zetten. We verhuisden van de keuken naar de schuur. Mijn moeder opperde gewoon méér spullen uit Amsterdam mee te nemen en dat met een marge door te zetten. Dat bleek een goede zet. Al snel nam mijn vader een duiksportwinkel over. We verhuisden van Almelo naar Wierden en leenden vierduizend gulden van de bank. Maar de traffic in onze straat stond de gemeente niet aan en meewerken met een verhuizingen naar het industrieterrein wilden ze ook niet. Ze wilden toentertijd helemaal geen ondernemers. Moeders aandeel in de zaak was sterk op de achtergrond, maar had feilloos door of je zaken kon doen met iemand of niet. Als het niet klopte zei ze zo iets van – ik weet het niet, die persoon past niet zo bij ons.”

Wat is er nu zo mooi aan duiken?

“Duiken is vergelijkbaar met vliegen. Je weegt niks, alsof je op een andere planeet bent. Het is een ultiem gevoel van vrijheid. Het is een Wubbo Ockels gevoel van zweven door het water. Als het helder is, kijk je maar zo twintig meter vooruit en anders kun je met lampen bijschijnen. Duiken vraagt dat je goed moet weten wat je doet. Onze salesmensen moeten precies weten wat de klant wil en of ie een beginner is of niet. Er kwam een startende klant binnen en die wilde een hele dure uitrusting, maar niet geschikt voor wat ie der mee wilde. Verkopen we dat toch, dan loopt hij tegen problemen aan en komt dan terug omdat de uitrusting niet deugd. Hij is kwaad weggelopen.”

“Ga je te snel omhoog, dan kunnen je longen uit elkaar spatten”

“Je kunt niet dalen en stijgen naar willekeur. Daar moet je je hersenen bij hebben. Neem een ballon, blaast die op en stop hem onder water. Wat gebeurt er? Juist die gaat krimpen. Nu laten we de ballon die onder water is los. Wat gebeurt er nu? Nu wordt ie groter. Zo is het ook met je longen. Ga je te snel omhoog, dan kunnen je longen uit elkaar spatten. We verwijzen ook altijd naar een goede duikschool om de theorie en praktijk te leren. Je moet kennis krijgen van de natuurwetten. Daar waar een astronaut veertien jaar training krijgt om de dampkring in te gaan, leert een duiker een vergelijkbare ervaring in vijf dagen. Dat is niet helemáál met elkaar te vergelijken, maar de krachten die je op je krijgt zijn in verhouding wél gelijk.”

Duiken kun je alleen maar in het Caribisch gebied of ook in de Regge?

“Dat is een misverstand. Je kunt hier in de buurt prima duiken in het Grasbroek bij Bornerbroek. Daar ligt onder andere een bus onder water. Dat trekt vissen aan, prachtig om dat te zien. Zit er zo’n visser aan de walkant en gooit veel lokvoer naar een plek links van hem. Maar wij duiken en zien veel vis aan de rechterkant van het meer. Die lui moeten eerst even duiken en dán gaan vissen.” Ook in Wilp bij het Bussloo en de Oosterschelde, kun je prima duiken. Maar je kunt ook snorkelen in minder diep water, sloten bij wijze van spreken, of rivier zoals de Regge. We verkopen hier een boek van een hele goede fotograaf Willem Kolvoort met als titel: ‘Waterlicht onderwaterlandschappen in Nederland’. Moet je eens kijken wat een mooie platen.”

Hoe ontwikkelt zich de duiksport?

“Naar schatting zijn er zo’n 30.000 actieve duikers in Nederland zijn. En dat op een ledenaantal van circa 300.000. Wat dat betreft heeft de golfsport zich bezig ontwikkelt. Ik golf zelf ook op de Koepel in Wierden en weet nog dat die baan 8 holes had met bij wijze van spreken een klein koffietentje en dat was het dan. Kijk nu eens, er is een prachtig clubhuis, er zijn parkeerplaatsen aangelegd, de catering is goed, alles perfect voor elkaar. Wil je duiken op het Grasbroek, dan zette je vroeger de auto in de berm, stond je even in je nakie om je pak aan te trekken en dan het water in. Dat is ten diepste nóg zo. De golfsport heeft dat wat dat betreft beter aangepakt. Althans in Nederland. In exotischer oorden is natuurlijk anders. Daar wordt ook het geld uitgegeven. Toen we nog mede-eigenaar waren van een reisbureautje zagen we mensen die per jaar een ton aan reizen uitgaven. Die wilden duiken tussen de koralen en het maakte niet uit wat het kostte.”

“Maar je moet scherp op de bal spelen. Zoals ik al zei, je internet en de webshop moet top voor elkaar zijn. Niet alleen in het Nederlands, ook Engels en Duits. De helft van onze omzet komt via de site binnen. Omzetcijfers hou ik liever geheim, we behoren hier in Nederland tot de grootste van de grofweg zes vergelijkbare aanbieders. Maar we houden een paar ton per jaar over. We mogen niet klagen.”

Duiken is voor de elite?

“Nee, die stelling klopt niet. Wil je een fatsoenlijke uitrusting met zwemvliezen, flessen, een automaat en een masker dan ben je ongeveer 2500 euro kwijt. In vijf jaren daarna geeft een duiker nóg eens 2500 euro uit. Dat kan ook een professioneel duikhorloge zijn of een dure ledlamp voor onder water.”

Je wordt dit jaar zestig. Hoe is het met de opvolging?

“Dat vroeg gisteren de accountant ook al. We hebben vier kinderen, maar ik zie er eigenlijk geen opvolgers in. Maar het hoeft voor mij ook niet. Het is hard werken, vooral de zaak up to date houden, de nieuwe ontwikkelingen volgen. De jeugd denkt daar anders over. Die willen een vierdaagse werkweek en niet teveel sores.”

Welk boek ligt er op je nachtkastje?

“Ik ben ‘Napoleon’ van Bart van Loo aan het lezen. Naast Jezus is hij de tweede meest bekende persoon ooit. Dat intrigeert me.”

Gerard Voortman