Ineke zoekt in een doos met oude foto's naar foto's van hen samen. Met Henny kijkt ze ook regelmatig naar foto's van vroeger.
Ineke zoekt in een doos met oude foto's naar foto's van hen samen. Met Henny kijkt ze ook regelmatig naar foto's van vroeger.

Vriendinnen voor het leven, al 86 jaar lang!

Algemeen

NIJVERDAL – Als een echtpaar 60 of 65 jaar getrouwd is, komt de burgemeester langs. Maar als twee senioren, dames van 90, al 86 jaar met elkaar bevriend zijn is dat toch echt ook een unicum te noemen. Dat verdient eigenlijk wel een lintje; in elk geval aandacht in de krant. Het gaat om de Nijverdalse Ineke ter Wolde en haar vriendin Henny Venema-Goorhuis die tegenwoordig in Heerenveen woont. Zij hebben een sterke band en een levenslange vriendschap.

“We waren 4 jaar en gingen voor het eerst naar de kleuterschool in Hengelo. Onze moeders brachten ons. Henny stond naast me en vroeg ‘wil jij mijn vriendinnetje worden?’ En dat werd ik”, begint Ineke ter Wolde haar verhaal. Ze vervolgt dat ze blij is dat er nog steeds iemand is met wie ze over vroeger kan praten. Want de meeste mensen met wie ze vroeger omging zijn gestorven of heel krakkemikkig. Dat gebeurt nu eenmaal als je oud wordt. “We praten samen over vroeger thuis, hoe het toen was. En zij weet weer andere dingen dan ik; we vullen elkaar aan. Ook over onze ouders, maar evengoed over onze kinderen en kleinkinderen.We zijn allebei getrouwd en gingen gezamenlijk met onze gezinnen op vakantie naar Vlieland. Ik kreeg met mijn man vier zonen, zij kreeg in haar huwelijk vier jongens en een meisje. Wij hebben elkaar door de jaren heen steeds opgezocht.” Zeker een keer per week bellen ze en Ineke zoekt Henny op in het verzorgingshuis in Heerenveen waar ze nu woont nadat ze een TIA heeft gehad. 

Ineke en Henny gingen samen naar lagere school en haalden samen kattenkwaad uit. Bloemen plukken uit een tuin en die dan aan de juffrouw geven. “Onze moeders moesten op school komen en de onderwijzer vertelde dat we beter niet meer samen konden spelen, maar dat deden we toch!” Slootje springen, vuurtjes stoken, spijbelen, rolschaatsen en als er ijs was schaatsen, dat was wat de meisjes deden.Het leven was vol avontuur! Ze deden ook samen aan sport; gym, handbal, volleybal en badminton. “We hadden wel eens ruzie, dat verdeelde de klas in twee kampen: één voor haar en één voor mij. Maar de volgende dag kwam ze me weer ophalen.”

Moeilijke oorlogsperiode

In het begin van de oorlog waren de vriendinnen 7 en aan het eind 12 jaar. “Henny’s vader werd lid van de NSB. Met zo’n pak en van die laarzen aan. Haar moeder moest daar niets van hebben. Maar het was wel heel moeilijk en verdrietig want Henny werd geplaagd en uitgescholden terwijl ze er niets aan kon doen. Na de oorlog is ze daarom naar de ULO in Enschede gegaan. Daar wist niemand iets van het verleden van haar vader. En ik ging met haar mee samen op de fiets van Hengelo naar Enschede. Haar vader heeft wel moeten boeten voor zijn misstap, hij kwam in de gevangenis terecht. Maar Henny ging hem wel opzoeken, want hij was tóch haar vader.” En vanzelfsprekend ging Ineke met haar mee.

Ineke zoekt in een doos met oude foto's naar foto's van hen samen. Met Henny kijkt ze ook regelmatig naar foto's van vroeger.